Loading...Wielu terrarystów zadaje sobie często to pytanie. Niestety nie ma na nie jednoznacznej odpowiedzi. Ogólnie panuje zasada, że nie zimujemy węży, których nie chcemy rozmnażać. W literaturze można się natknąć na stwierdzenie iż przy niektórych gatunkach zimowanie jest niezbędnym warunkiem prawidłowego rozwoju narządów rozrodczych. W tej grupie często wymieniane są węże z rodziny elaphe. Znane jednakże są przypadki regularnego rozmnażanie się tych węży bez wcześniejszego zimowania.
Okres spoczynku zimowego zwykle stymuluje u węży zachowania godowe. Zazwyczaj po okresie hibernacji dochodzi do zalotów i kopulacji między osobnikami. Należy tu podkreślić że dzięki zimowaniu następuje wyrównanie „”cykli życiowych”” tzn. w tym samym momencie (u samca i samicy) następuje gotowość do rozrodu.
Przychylamy się do stwierdzenia że zimujemy zwierzęta które chcemy rozmnażać. Jeśli postanowimy zimować naszych podopiecznych powinniśmy być konsekwętni w swoim postanowieniu i robić to co roku (oczywiście jeśli zdrowie węża na to pozwala).
Zimowanie można podzielić na trzy etapy
- przygotowanie do snu zimowego
- okres zimowania
- wybudzenie zwierząt ze snu hibernacyjnego
Przygotowanie do snu zimowego
Należy podkreślić, że do zimowania wybieramy tylko osobniki silne, zdrowe nie objawiające żadnych schorzeń czy pasożytów. Nie zimujemy węży młodych (w pierwszym roku), chorych, osłabionych.
Przygotowanie do hibernacji trwa zazwyczaj od 2-4 tyg., w tym czasie stopniowo skracamy dzień świetlny jednocześnie obniżając temperaturę otoczenia. W tym okresie nie podajemy pokarmu, zwierze powinno się dokładnie wypróżnić przed zapadnięciem w sen zimowy – nie wypróżnienie może grozić śmiercią węża. Dlatego najlepiej ostatnie karmienie przeprowadzić 7 dni przed planowanym przygotowaniem do zimowania, by wąż mógł spokojnie strawić ostatnią zdobycz jeszcze w zwykłej dla niego temperaturze. Tak przygotowanego węża przenosimy do pojemnika i umieszczamy w hibernakulum.
Węże możemy zimować grupowo ale powinniśmy je rozdzielić według płci. Samce i samice odzielnie.
Okres zimowania
Czas hibernacji zależy od gatunku węża. Zazwyczaj trwa od 6 tygodni do 4 miesięcy. W hibernakulum powinien panować półmrok lub mrok. Temperatura powinna się utrzymywać w przedziale od ok. 7 – 14 stopni Celsjusza, w zależności od wymagań konkretnego gatunku. Przyjmuje się że utrzymująca się stale temperatura powyżej 14 stopni nie jest wystarczająco niska do kontynuowania procesu hibernacji – może spowodować przyśpieszenie metabolizmu co z kolei może doprowadzić do zagłodzenia. W czasie procesu konieczne jest stałe monitorowanie kondycji zwierząt – przynajmniej raz w tygodniu. Dla bezpieczeństwa i większej kontroli proponuje umieścić w pojemniku termometr elektroniczny z funkcją zapamiętywania najwyższej i najniższej temperatury – pozwoli to bardziej dokładnie śledzić jej wahania i zareagować odpowiednio wcześnie.
Wybudzenie zwierząt ze snu hibernacyjnego
Wybudzenie jest odwrotnym procesem przygotowania do zimowania. Po okresie zimowania przenosimy węże do ich terrarium i stopniowo podwyższamy temperaturę i wydłużamy dzień. Po upływie ok. 7-12 dni możemy rozpocząć karmienie. Jeśli zwierze wygląda na osłabione (mizerne) zwiększamy częstotliwość karmienia. Jeśli jest wszystko w porządku trzymamy się stałych dawek.
W czym i gdzie zimować
Mamy tu dużą dowolność pojemnik powinien być dostosowany do wielkości węża, małe osobniki zimujemy w plastikowych pojemnikach (np. faunoboksy, kubełki z przykrywką). Duże węże zimujemy w drewnianych skrzyniach.
Przy doborze pojemnika należy pamiętać o dwóch rzeczach: powinien być wentylowany i mieć szczelne zamknięcie – co wyeliminuje nam ucieczki węży oraz dostanie się do pojemnika gryzoni.
Pojemnik powinien być wypełniony od 1/3 do 2/3 wysokości ściółką. Do tego celu możemy użyć mielonej kory, mchu torfowca, suchych liści, dodatkowo możemy dodać pocięte papierowe ręczniki. Ja stosuje połączenie kory i liści na dno wsypuje warstwę mielonej kory ok. 5 cm a na to suche liście w warstwie ok. 5-10 cm by wąż mógł swobodnie się zakopać. Przy stosowaniu liści trzeba zwrócić uwagę czy nie ma na nich pleśni ani grzybów i czy nie nastąpiły na nich procesy gnilne.
Ściółka powinna być lekko wilgotna (wilgotność w pojemniku ok. 50-60 %), co zapobiegnie odwadnianiu węży. Oczywiście nie należy zapomnieć o pojemniku z czysta woda, który jest koniecznością. Do tak przygotowanego pojemnika przenosimy węże i rozpoczynamy proces zimowania.
Gdzie zimować- Odpowiedzi jest dość prosta – wszędzie tam gdzie jesteśmy wstanie utrzymać temperaturę na poziomie 7-14 stopni przez cały okres zimowania. W okresie zimowym mogą być to piwnice, obudowane balkony. Przy tych miejscach istnieje konieczność częstego monitorowania zimujących węży. Temperatura tam panująca zależna jest od warunków atmosferycznych i często się waha. A przy obecnych zimach możemy mieć problem w utrzymaniu stałej niskiej temperatury.
Dobrym rozwiązaniem jest lodówka w której możemy zapewnić stałą prawie niezmienną niską temperaturę.
Przy zastosowaniu się do powyższych wskazówek i częstym monitorowaniu kondycji zwierzaków proces zimowania powinien przebiec bezproblemowo.
W przypadku jakikolwiek nieprawidłowości należy przerwać proces hibernacji – mogą wystąpić np.; objawy przeziębienia takie jak wydzielanie się śluzu z jamy nosowej, spienienie w pysku, ciężkie świszczące oddychanie. Jeśli skóra na wężu się marszczy fałduje może być to objawem odwodnienia.
Łukasz W.
Liczba wyświetleń: 50
