1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (6 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
49
0

Acrantophis dumerili – boa madagaskarski, boa Dumerila

Nazwa łacińska: Acrantophis dumerili
Nazwa polska: Boa dumerili
Aktywność: Nocna, zmierzchowa
Temperatura: 23-32°C
Wilgotność: 60-80%
Wielkość terrarium dla pary: 180cm x 90cm x 90cm
Rodzaj spożywanego pokarmu: zwierzęcy

Systematyka

Domena: eukarioty
Królestwo: zwierzęta
Typ: strunowce
Podtyp: kręgowce
Gromada: gady
Rząd: łuskonośne
Rodzina: dusiciele
Podrodzina: boa
Rodzaj: Acrantophis
Gatunek: Acrantophis dumerili

Nazewnictwo

– Acrantophis dumerili
– Boa dumerili
– Boa madagaskarski
– Madagaskarski boa naziemny

Stan prawny

Gatunek zaliczany do I zał. Cites. Podlega rejestracji i ograniczeniom w handlu.

Wyjątkowo piękny wąż o specyficznym usposobieniu niestety ze względu ograniczeń , wysokiej ceny rzadko spotykany w hodowli hobbystycznej.

Odległość dzieląca Madagaskar od Afryki i długa izolacja są przyczyną powstania wielu różnorodnych form zwierzęcych i gatunków, które wyewoluowały tylko na tej wyspie tworząc jej bogatą faunę endemiczną.

Rodzaj Acrantophis – madagaskarskie boa naziemne reprezentują dwa gatunki dość zbliżone wyglądem do siebie, oraz do innych dusicieli zza oceanu boa dusicieli -Boa constrictor. Boa Dumerili – Acrantophis dumerili, Boa madagaskarski -Acrantophis madagascariensis. Najpowszechniej występującym spośród trzech gatunków madagaskarskich dusicieli jest nadrzewny boa madagaskarski -Sanzinia madagascariensis zwany powszechnie psiogłowcem madagaskarskim lub po prostu sanzinią, a przez tubylców “manditra”. Acrantophis dumerili występuje wzdłuż zachodniego wybrzeża Madagaskaru i w południowo-zachodniej części Madagaskaru a także na wyspie Reunion.

Charakterystyczna głowa o kształcie sercowatym,wyraźnie oddzielona od reszt ciała w kolorze szaro-brązowym (kolorze ziemi) z licznymi latkami. Ubarwienie tego węża stanowi doskonały kamuflaż wśród zeschłych liści na dnie lasu. W czasie ciąży skóra boa madagaskarskiego ciemnieje. To pozwala pobierać z otoczenia więcej ciepła dla lepszego rozwoju młodych. Zamieszkuje wilgotne oraz suche lasy, często przebywa w pobliżu wody. Ciało ma masywne, silnie umięśnione.
W naturze żywi się ptakami, jaszczurkami, małymi ssakami a także znany jest z polowań na inne węże.
Z powodu rozrastania się siedlisk ludzkich, wylesiania i odłowu dla pięknej, cennej skóry został prawie całkowicie wytępiony. Jednak władze Madagaskaru wprowadzając całkowity zakaz wywozu tego gatunku wpisanego do I zał. Konwencji Waszyngtońskiej Cites.

Acrantophis dumerili dorasta średnio do 200 cm choć znany jest przypadek osiągnięcia 259 cm.
Średnia waga dorosłego osobnika to ok.10 kg.
Długość życia -25 lat.
Gatunek z natury spokojnie usposobiony lecz płochliwy i podatny na stres co przejawia się odmową przyjmowania pokarmu.
W warunkach hodowlanych karmiony przeważnie gryzoniami – szczury a także kurczętami.
Jak wiele innych gatunków boa posiada wokół paszczy receptory termoczułe.
Aktywność głównie nocna , zmierzchowa – kiedy poluje.
Posiada wolny metabolizm więc karmienie odbywa się co ok. 2 tygodni, młode są często trudne do rozkarmienia.

Terrarium

Typ tropikalny z dużą ilością kryjówek w miejscu ciepłym jak i chłodnym terrarium. Dobrą wentylacją, kilkoma źródłami ciepła ( żarówka , promiennik jak i kable grzewcze).
Jako podłoże można zastosować substytut kokosowy, odpylone trociny drzewne.
Miska z wodą
Wielkość (minimalna) terrarium dla dorosłej pary – 180cm x 90cm x 90cm.

Temperatura

Temperatura dzienna powinna wahać się w przedziale 30-32°C ,w najchłodniejszym miejscu terrarium do 25°C.
Temperatura nocna 23-26°C.

Wilgotność

Wilgotność utrzymujemy na poziomie 60% w dzień i 75-80% nocą.

Oświetlenie

Stosujemy 12 godz. cykl oświetlenia.

Rozmnażanie

Trudne w warunkach terraryjnych choć dla doświadczonych hodowców nie sprawia to problemu.  Dojrzałość płciową osiągają w wieku od 3 do 5 lat. Do kopulacji dochodzi na przełomie marca-maja ,ciąża trwa od 6 do 8 miesięcy. Samica rodzi od 6 do 28 młodych o wielkości 30-46cm. Młode trzymamy osobno ( odnotowano sporadyczne przypadki kanibalizmu) w temperaturze 32-35°C, miejsce chłodne 26°C. Samiec posiada wyraźnie większe pazurki odbytowe służące do kopulacji.

Zimowanie

Gatunek ten nie wymaga zimowania .
Na przełomie grudnia-stycznia rozdzielamy parę , obniżamy temperaturę dzienną do ok. 26°C , nocną do ok. 18,5°C. Wilgotność utrzymujemy na poziomie ok. 55-60%.
W tym okresie odmawiają przyjmowania pokarmu.
Oświetlenie z 12 godzin ograniczamy do 8-10 godzin na dobę i utrzymujemy przez ok. 2 miesięcy.
Po tym okresie łączymy parę , przywracamy powoli pierwotną temperaturę przez ok. 2 tygodni.

Opracowanie

Opracował adas … na podstawie własnych doświadczeń, obserwacji i dostępnych informacji.

Liczba wyświetleń: 49

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.