1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (6 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...
51
0

Morelia viridis – pyton zielony

 Nazwa łacińska: Morelia viridis

Nazwa polska: Pyton zielony
Aktywność: Nocna, zmierzchowa
Temperatura: 23-32°C dzienna, 22-23°C nocna
Wilgotność: 70-80% nocą ponad 85%
Wielkość terrarium dla pary: wertykalne 70x70x150cm
Rodzaj spożywanego pokarmu: zwierzęcy

Systematyka

Domena: eukarionty
Królestwo: zwierzęta
Typ: strunowce
Podtyp: kręgowce
Gromada: zauropsydy
Rząd: łuskonośne
Podrząd: węże
Infrarząd: Alethinophidia
Rodzina: pytony
Rodzaj: Morelia
Gatunek: pyton zielony

Stan prawny

Gatunek zaliczany do II zał.Cites. Podlega rejestracji.

Pyton zielony jest niezwykle pięknym wężem lecz ze względu na swoja delikatność, agresje i trudne do uzyskanie w hodowli wymagania środowiskowe niestety rzadko spotykanym. Zalecany wyłącznie hodowcom z dużym doświadczeniem.

Gatunek występujący na terenie Papui – Nowej Gwinei, okolicznych wyspach oraz północnych terenach półwyspu York w Australii. Kiedyś występował również na archipelagu wysp Bismarka oraz Salomona. Niestety działalność ludzka doprowadziła do wyginięcia Pytona zielonego na tych terenach. Morelia viridis jest typowo nadrzewnym gatunkiem. Żyje w wiecznie zielonych, wilgotnych lasach tropikalnych wysoko wśród koron drzew. Piękny wąż o niebywałym ubarwieniu,głowa charakterystycznie oddzielona od reszty ciała wzdłuż,którego po bokach i grzbiecie biegną białe, żółte, niebieskie pasy lub plamy złożone z pojedynczych łusek lub ich grup. Ubarwienie brzucha również może być zróżnicowane w odcieniach białego lub żółtego koloru, z czarnymi lub białymi plamkami. Młode Pytony zielone posiadają całkiem inne ubarwienie – żółte, czerwone, brązowe, czarne ( właściwe kolory przybierają po ok 3 latach, co nazywamy potocznie wybarwianiem węża). Na żółtawej lub zielonkawej tęczówce ( u młodych osobników tęczówka przybiera kolor ciała) znajduje się charakterystyczna pionowa źrenica .

Natura wyposażyła Pytona zielonego w niezwykle czułe termoreceptory i niezwykle zwinny,chwytny ogon pozwalający mu zwisać na gałęziach.

Średnia wielkość 150-200cm choć w naturze niektóre odmiany dorastają do 250cm, w niewoli zwykle do 180cm.
Długość życia 15-20 lat.

Wąż z natury płochliwy i agresywny posiadający nawet kilkadziesiąt długich do 1 cm zębów zakrzywionych do tyłu.

W środowisku naturalnym odżywia się głównie ptakami,małymi ssakami- młode osobniki nie gardzą tez jaszczurkami. Nadrzewny tryb życia wyspecjalizował u niego niezwykłe zdolności polowania -wąż ten potrafi złapać przelatującego obok ptaka. W warunkach terraryjnych chętnie zjada myszy, szczury oraz pisklęta kurze. Aktywność głównie zmierzchowa , nocna- kiedy poluje.

Ciekawostką jest ,ze może spędzić nawet całe życie na jednym drzewie o ile będzie posiadał wystarczającą ilość pożywienia. Za dnia zwisa na gałęzi w charakterystycznym splocie z głową pośrodku ciała.
Gatunek ten występuje w kilku odmianach geograficznych różniących się wielkością i ubarwieniem:

  • Biak: największa z odmian Pytona zielonego o bardzo zróżnicowanym ubarwieniu.
  • Sorong: odmiana ta charakteryzuje się krótsza głową, długość do 170cm w ubarwieniu dominuje kolor jasno zielony, turkusowy lub jasno niebieski i czarno plamkowany koniec ogona.
  • Aru: charakterystyczne szmaragdowe ubarwienie u młodych osobników, bardziej zaokrąglona głowa. Ogon nie posiada plamek i jest najkrótszy spotykany we wszystkich odmianach.
  •  Cape York: ubarwienie podobne jak u odmiany aru lecz białe plamki ciągnące się wzdłuż grzbietu oraz żółte plamki odróżniają go od aru.

Terrarium

Typ tropikalnego lasu równikowego z licznymi gałęziami do wspinania o orientacji pionowej. Wymiary dla dorosłej pary 70x70x150cm wysokości minimum. Z powodu dużej wilgotności najlepszym materiałem jest szkło, plexiglas jako ściółki używamy materiałów dobrze utrzymujących wilgoć -torf, ziemia ogrodowa lub leśna oraz kępki mchu torfowca. Dla utrzymania odpowiedniej wilgotności nieodzownym elementem będzie basen z wodą.

Temperatura

Temperatura dzienna powinna wahać się w przedziale 27-30°C , miejscowo do 32°C.
Temperatura nocna 23-24°C.

Wilgotność

Wilgotność utrzymujemy na poziomie 70%- 80% , nocą-85% . Nieodzowne jest spryskiwanie kilka razy dziennie całego terrarium letnią wodą celem utrzymania tak wysokiej wilgotności (najlepiej wykonywać te czynność jak najmniej otwierając terrarium).

Oświetlenie

Stosujemy 14-15 godz. cykl oświetlenia. Stosujemy promienniki koloru czerwonego. Zabezpieczamy je aby wąż się nie poparzył.

Rozmnażanie

Jak u wszystkich dusicieli samce posiadają większe pazurki odbytowe (do 1cm) i są mniejsze od samic. Trudne w warunkach terraryjnych choć dla doświadczonych hodowców nie sprawia to problemu. Dojrzałość płciową osiągają w wieku minimum 3 lat. Do kopulacji dochodzi na przełomie grudnia parę łączymy na kolejne noce tuż przed nadejściem zmroku i rozdzielamy rano,węże kopulują na jednej z gałęzi i może to trwać nawet do 15 godzin. Ciąża trwa od ponad 2 do 3 miesięcy. Samica znosi od 12 do 26 jaj. W czasie ciąży zalecane jest podniesienie temperatury w terrarium do 27-29°C a miejscowo do 34°C. Po złożeniu przez samice jaj oplata je własnym ciałem i inkubuje aż do wyklucia młodych.

Zimowanie

Gatunek ten nie wymaga zimowania .
Na przełomie września obniżamy temperaturę dzienną do ok. 26°C , nocną do ok. 19,5°C. Rozdzielamy osobniki. Wilgotność utrzymujemy na poziomie ok. 65-75%, nocą ok 80%.
Oświetlenie z 14 -15 godzin ograniczamy do 9-10 godzin na dobę i utrzymujemy przez ok. 3 miesięcy. Obniżenie temperatury powinno przebiegać stopniowo.
Po tym okresie przywracamy powoli pierwotną temperaturę przez ok. 2 tygodni.

Opracowanie

Opracował adas … na podstawie własnych doświadczeń, obserwacji i dostępnych informacji.

Liczba wyświetleń: 51

Post Comment

Wykryto AdBlock! Wyłącz AdBlock, aby kontynuować korzystanie ze strony. Prawy górny róg przeglądarki.