Python regius – pyton królewski
Odmiany barwne
W przeciągu kilkunastu lat w puli genowej pytonów królewskich ujawniło się mnóstwo odmian barwnych i odmian wzoru. Początkowo traktowane niezbyt poważnie, pytony królewskie dzięki temu błyskawicznie zyskały popularność.
Co ciekawe, nie wszystkie odmiany są recesywne w stosunku do nominalnej (jak większość odmian u innych gatunków). Całkiem spora grupa odmian jest dominujących, z czego większość o niepełnej dominacji. Ceny odmian barwnych regiusów stoją na nieprzeciętnie wysokim poziomie (z różnych przyczyn), ale nieuchronnie, choć powoli spadają.
Przykłady odmian recesywnych w stosunku do nominalnej (dominacja pełna):
Barwy: albino, axanthic, caramel, ghost…
Wzoru: clown, genetic striped, piebald…
Przykłady odmian dominujących w stosunku do nominalnej (dominacja pełna):
Spider, pinstripe…
Przykłady odmian dominujących w stosunku do nominalnej (dominacja niepełna):
Leucistic (het – mojave/lesser platinum), super pastel (het – pastel), ivory (het – yellowbelly), patternless black (het – cinnamon pastel), super sable (het – sable)…
Występowanie
Centralna i zachodnia Afryka.
Wielkość
Świeżo wyklute młode mierzą ok. 25cm, dorosłe 90-150cm. Dorosłe samice zwykle są większe od samców.
Długość życia
Pytony królewskie mogą żyć w niewoli nawet 40 lat.
Poziom trudności
Wąż dla początkujących, pod warunkiem posiadania niejakiej wiedzy o wężach przed zakupem.
Terrarium
Pytony królewskie dobrze czują się w niewielkich terrariach. Młode wręcz nie powinny być trzymane w zbyt dużych, pownieważ mogą być zestresowane i nie przyjmować pokarmu. Maluchowi do szczęścia wystarczy pojemnik 40/30/15cm, w którym będzie miał miseczkę z wodą oraz kryjówkę. W takim pojemniku można trzymać regiusa nawet do 80cm, czyli przynajmniej przez rok. Dorosłemu najlepiej zapewnić terrarium o długości równej 2/3 długości węża, a szerokości i wysokości 1/3.
Jako podłoże w terrarium czy pojemniku sprawdzają się różnego rodzaju materiały, począwszy od higienicznego ręcznika papierowego czy gazety, poprzez odpylone trociny, a skończywszy na naturalnie wyglądającym podłożu kokosowym czy mchu.
Bardzo istotny element wyposażenia terrarium z pytonem królewskim to kryjówki. Optymalnie jest, jeśli wąż ma do wyboru przynajmniej dwie, jedną o wyższej, drugą o niższej temperaturze. Wtedy może wybrać taką temperaturę, jaka mu w danej chwili potrzebna. Kryjówkę może stanowić dowolny przedmiot zapewniający wężowi poczucie bezpieczeństwa (czyli ciemny i ciasny, dobrze jeśli wilgotny), np. łupina orzecha kokosowego, odwrócona doniczka, plastikowe lub kartonowe pudełko, i inne wg uznania. Lepsze są otwarte tylko z jednej strony, dlatego rury korkowe czy kartonowe nie są najlepszym rozwiązaniem, chyba, że jeden koniec będzie stale zasłonięty.
Bez wątpienia niezbędny jest pojemnik z wodą. Zdrowe regiusy rzadko, jeśli w ogóle, korzystają z kąpieli w basenie, dlatego nie musi być duży. Konary, korzenie, szorstkie kamienie, itp. mogą być pomocne w zrzuceniu wylinki, ale nie są konieczne. Można wstawić je dla ozdoby, bywa, że regius uprawia wspinaczki, chociaż jest gatunkiem typowo naziemnym. Niezbędnym elementem w terrarium jest dobry termometr, a najlepiej jeśli umieścimy dwa, po jednym na każdym końcu. Termometr(y) umieszczamy tuż nad podłożem lub na podłożu, nie wyżej. Węże nie potrzebują świetlówek UV.
Temperatura
Temperatura w terrarium powinna wynosić od 27°C w chłodniejszym końcu do 30°C w cieplejszym. W najcieplejszym miejscu (pod żarówką czy nad kablem/matą grzewczą) powinno być 31-33°C. Na noc temperatura ogólna może spaść do 26°C, z gorącym miejscem do wygrzewania. Element grzewczy powinien zajmować 1/3-1/2 dna terrarium. Do regulowania temperatur najlepiej używać termostatu, którego czujnik umieszczony jest w najchłodniejszym miejscu.
Wilgotność
Wilgotności mierzyć za pomocą higrometru nie trzeba. Jest to ważny element środowiska w terrarium, jednak mniej istotna jest dokładna wartość, a bardziej to, czy wąż zrzuca bez problemu wylinkę. Jeśli wystąpi problem (wylinka zrzucana jest w kawałkach), zwiększyć wilgotność można poprzez spryskiwanie terrarium lub ustawienie basenu z wodą nad elementem grzewczym. Najlepszym rozwiązaniem wydaje się jednak wilgotna kryjówka, ponieważ jest ona zbliżona do naturalnych kryjówek tego gatunku (głębokie nory gryzoni w ziemi).
Oświetlenie
Jako gatunek o aktywności nocnej regiusy latem nie potrzebują sztucznego oświetlenia, całkowicie wystarczy im światło dzienne wpadające przez okna. Jeśli terrarium umieszczone jest w wyjątkowo ciemnym kącie, warto zamontować w nim niezbyt jaskrawą żarówkę czy zwykłą świetlówkę dla utrzymania odpowiedniego cyklu dobowego. Również zimą dobrze jest zapewnić sztuczne światło, ponieważ krótszy dzień może powodować u dorosłych osobników przygotowywanie się do sezonu rozrodczego i odmawianie jedzenia. Długość dnia świetlnego powinna wynosić 12-14h.
Żywienie
Pytony królewskie można karmić odpowiedniej wielkości gryzoniami, gdzie wielkość ofiary nie przekracza grubości węża w najgrubszym miejscu ciała. Najrozsądniej jest od małego przyzwyczajać je do jedzenia szczurów, ponieważ bywa, że wąż karmiony głównie myszami szczurów nie tyka. Karmienie dorosłego regiusa 5 myszami zamiast 1 szczurem nie należy do wygodnych. Jak najszybciej będzie to możliwe należy także przestawić pytona na przyjmowanie pokarmu martwego (mrożonego albo przynajmniej świeżo ubitego) – zaoszczędzi to problemów związanych z karmieniem żywymi gryzoniami.
Młode regiusy karmimy co 5-7 dni odpowiedniej wielkości pokarmem, najlepiej wieczorem, po zgaszeniu światła, lub wczesnym rankiem (jednak nie zawsze jest to konieczne). Dorosłe karmimy średnim szczurem co 7-14 dni (w zależności od pory roku, kondycji i ew. planów rozrodczych).
Naturalne dla tego gatunku są przerwy w jedzeniu w czasie jesieni/zimy. Zwykle wtedy wąż rzadziej przyjmuje pokarm, nawet co 1-2 miesiące, a zdarza się, że nie chce w ogóle przyjmować pokarmu 4 i więcej miesięcy. Dopóki pyton jest w dobrej kondycji i nie chudnie, nie należy się tym przejmować.
Zachowanie
Pyton królewski jest dość skrytym gatunkiem. Dnie zwykle spędza w najbezpieczniejszej kryjówce, natomiast aktywny staje się wieczorami i nad ranem. Polowanie zwykle odbywa się „z zasadzki” – wąż wystawia głowę z kryjówki i czeka na pojawienie się potencjalnej ofiary.
W kontaktach z człowiekiem regius jest zazwyczaj spokojny i łagodny. Zrelaksowany będzie z ciekawością rozglądał się po świecie lub odpoczywał w swobodnej pozie. Zestresowany zwinie się w ciasną kulę i schowa głowę wewnątrz splotów.
Czasem, kiedy przytrafi się nam bardziej wojowniczy osobnik, regiusek markuje atak. Rzadko kąsa w obronie własnej, raczej uderza zamkniętym pyskiem. Jeśli właściciel zostanie pokąsany to prawdopodobnie dlatego, że wąż pomylił zbliżającą się do kryjówki rękę z posiłkiem.
Rozmnażanie
Pytony królewskie dość dobrze rozmnażają się w niewoli, jednak do udanego rozmnożenia zazwyczaj konieczne jest tzw. sezonowanie. Nie stosujemy tu typowego zimowania w niskiej temperaturze, jednak zimą obniżamy temperaturę o parę stopni na kilka miesięcy, w czasie których kilkakrotnie łączymy parę.
Samice regiusów składają jaja stosunkowo duże (jedno jajo waży zwykle ok. 100g), za to jest ich mało. Przeciętna ilość zniesionych jaj to 4-6 dla średniej wielkości samicy, małe samice składają raczej 1-2 jaja, a duże mogą „wyprodukować” nawet kilkanaście (rekordem jest 14 czy 15 sztuk).
Jaja przeważnie inkubuje się sztucznie w odpowiednim inkubatorze. Jeśli jednak jesteśmy w stanie zapewnić odpowiednie warunki w terrarium i samica jest w dobrej kondycji, można zostawić sprawę inkubacji w jej „rękach”. Zwykle trwa to nieco dłużej, jednak jest możliwe w warunkach terraryjnych.
Szczegółowe opracowanie metody sezonowania i rozmnażania pytonów królewskich zamieścimy w oddzielnym artykule, gdyż jest to zbyt obszerny temat, aby ująć go w tym krótkim opisie.
Python regius – wąż królewski – jak urządzić terrarium?
Jak dobrze urządzić terrarium
Urządzenie terrarium jest czynnością, którą należy wykonać PRZED zakupem węża. Można wtedy dobrze przemyśleć wielkość, miejsce ustawienia i wyposażenie, oraz „na sucho” przetestować systemy ogrzewania i oświetlenia terrarium, nie narażając węża na wahania warunków.
Wielkość terrarium
Dobór odpowiedniej wielkości terrarium w pierwszej kolejności zależy od wielkości regiusa, którego chcemy tam trzymać. Jako docelowe terrarium możemy uznać zbiornik o długości równej 2/3 długości dorosłego pytona, a szerokości i wysokości równej 1/3 długości pytona. Są to sensowne założenia, zalecane także w ustawowych wytycznych dla ogrodów zoologicznych (dla całego rodzaju Python).
Jeśli przyjmiemy, że dorosły pyton królewski mierzy 120cm, odpowiednie wymiary terrarium dla niego będą wynosić 80/40/40cm (dł./szer./wys.). Terrarium o takich wymiarach możemy sobie zaplanować, ponieważ rzadko regiusy dorastają do większych rozmiarów. Jeśli okaże się, że trafiliśmy na wyjątkowo dużą samicę, np. 150cm, prawdopodobnie trzeba będzie jednak wziąć pod uwagę zorganizowanie większego terrarium, typowej „setki” czyli 100/50/50.
Czy terrarium może być większe? To zależy. Jeśli mieliśmy dużo szczęścia i trafił nam się osobnik odważny, ciekawski i żarłoczny – bez problemu można takiego trzymać w terrarium większym. Często się jednak zdarza, że nieśmiałe z natury pytony królewskie w zbyt dużym terrarium czują się zestresowane i odmawiają przyjmowania pokarmu. Dlatego najlepiej jest profilaktycznie nie przesadzić z wielkością.
Jeśli chcemy mieć więcej niż jednego pytona królewskiego, najlepiej jest mieć dla każdego oddzielne terrarium. Regiusy najlepiej się czują w samotności – zazwyczaj lepiej jedzą i sprawiają mniej problemów. Łatwiej też jest je karmić i kontrolować wylinki, wypróżnienia czy ew. wymioty.
Wielkość terrarium dla młodego pytona królewskiego trzeba zaplanować oddzielnie. Młodych regiusów nie zaleca się umieszczać od razu w terrarium docelowym, gdyż nadmiar dostępnej przestrzeni może wężyka stresować, a przy tym utrudnia kontrolę nad nim.
Dla małego regiusa najlepiej przeznaczyć zbiornik o wymiarach 40/30/15cm lub zbliżonych. W takim terrarium można pytonka trzymać nawet do 70-80cm długości, a potem można już przenieść do terrarium docelowego. Jeśli nie mamy miejsca lub funduszy na dodatkowe, pośrednie terrarium, można węża przez ten czas trzymać w plastikowym pudełku o odpowiednich wymiarach i warunkach środowiskowych.
Wybór miejsca
Gdzie postawić terrarium? Oczywiście wszystko zależy od naszych potrzeb i możliwości, ale poniżej kilka wskazówek:
* Przede wszystkim należy unikać stawiania terrarium bezpośrednio przy ścianie zewnętrznej budynku. Ściana ta zawsze pozostaje chłodna lub zimna i terrarium stojące przy takiej ścianie dużo trudniej dobrze i stabilnie ogrzać.
* Z tego samego powodu najlepiej nie umieszczać go w bezpośrednim sąsiedztwie okna, ponieważ otwieranie/rozszczelnianie/zamykanie okna powodować będzie skoki temperatur wewnątrz terrarium. Trzymamy także terrarium z dala od przeciągów.
* Nie należy wybierać miejsca, które w jakimkolwiek momencie dnia jest bezpośrednio nasłonecznione. W takim wypadku słońce będzie podgrzewać terrarium i pytonowi nie pomoże nawet zacieniona kryjówka.
* Oczywiście terrarium umieszczamy w takim miejscu, aby było niedostępne dla dzieci i zwierząt (w szczególności psów, kotów, fretek).
Materiały
Zwykle do wyboru mamy kilka rodzajów materiałów, z których terrarium może być wykonane. Najczęściej bierze się pod uwagę szkło, drewno lub plastik.
Szklane terrarium jest najbardziej estetyczne, oraz najlepiej zapewnia możliwość obserwowania gada w środku. Jego wadą jest kruchość i stosunkowo duży ciężar, a przy tym jest opcją najdroższą. Zwykle też kupujemy takie terrarium gotowe – do wykonania szklanego zbiornika niezbędne są pewne umiejętności w zakresie cięcia i klejenia szkła.
Szklane terrarium musi też być przemyślane od początku do końca już na etapie jego budowania – odpowiednio dopasowana wentylacja, otwory na przewody czy żarówki. Trudno potem poprawić takie terrarium w trakcie użytkowania.
Terrarium drewniane dużo łatwiej wykonać samemu, według naszych własnych potrzeb. Łatwiej też wywiercić dodatkowe zapomniane otwory na kable czy powiększyć wentylację, a także przykręcić na stałe elementy wystroju wewnątrz. Wadą za to jest zwykle mniejsza estetyka, również spory ciężar, a także konieczność solidnego zabezpieczenia przed wilgocią.
Dodatkowo w terrarium drewnianym wszelkie elementy grzewcze grzejące od spodu (mata grzewcza czy kabel) muszą być umieszczone w środku (w szklanym czy plastikowym terra umieszczane są zwykle pod spodem) i dobrze zabezpieczone, aby wąż się nie poparzył. Trudniej się też czyści i dezynfekuje takie zbiorniki.
Terraria plastikowe to zazwyczaj plastikowe pudełka kupowane w hipermarketach czy ikei, służące pierwotnie do czegoś innego (do przechowywania zabawek albo pościeli), które po lekkim przystosowaniu (wytopienie lub wywiercenie otworów wentylacyjnych) nadają się do trzymania węży. Zaletą ich jest przede wszystkim niewielki ciężar i łatwość w myciu i dezynfekowaniu.
Oczywiście w takim terrarium trudniej jest węża obserwować wewnątrz, zwłaszcza jeśli pudełko nie jest całkiem przezroczyste. Nie będzie ono też ozdobą pokoju, ponieważ jest mało estetyczne.
Innym rodzajem plastikowych terrariów są tzw faunaboxy, dostępne w różnych wymiarach, z gotową wentylacją i przezroczystymi ściankami. Faunaboxy jednak nadają się tylko dla małych regiusów, nie znajdziemy odpowiedniego rozmiaru dla dorosłego pytona.
Ogrzewanie
Nie poleca się ogrzewania terrarium z pytonem królewskim żarówkami, z kilku powodów. Po pierwsze żarówka słabiej ogrzewa podłoże, podczas gdy ciepłe podłoże jest najlepsze dla procesu trawienia. Po drugie zwykła żarówka nie ogrzewa terrarium w nocy i niezbędne byłoby montowanie dodatkowej ciemnej żarówki nocnej. Po trzecie, aby dobrze ogrzać duże terrarium, potrzebna byłaby żarówka o dużej mocy, która zwykle ma mocniejsze światło, a zbyt jaskrawe światło może regiusa stresować. Po czwarte żarówka mocno wysusza powietrze i trudniej jest zachować odpowiednią wilgotność.
Najlepiej ogrzewać terrarium mata grzewczą lub przewodem grzewczym, w połączeniu z termostatem. Kabel czy mata powinny zajmować 1/3-1/2 powierzchni dna terrarium (sprawdzamy to empirycznie – wybieramy takie ułożenie elementu grzewczego, które zapewnia najlepszy rozkład temperatur). Kiedy czujnik termostatu umieścimy w miejscu o najniższej temeperaturze, będzie on pilnował,aby temperatury nie spadły zbyt nisko. Działanie termostatu najlepiej sprawdzić przy pomocy termometru, ponieważ nie zawsze termostaty są dobrze wyskalowane i 27 na skali nie musi oznaczać 27°C temperatury powietrza.
Jeśli mata lub kabel umieszczone są wewnątrz terrarium, koniecznie trzeba je zabezpieczyć tak, aby wąż nie miał do nich bezpośredniego dostępu i się nie oparzył. Najlepiej przykryć element grzewczy płytkami terakoty, które dobrze rozprowadzają ciepło i nie nagrzewają się w jednym miejscu. Sprawdzić przy tym należy, czy wąż na pewno nie ma możliwości wpełznięcia pod taką płytkę.
Oświetlenie
W przypadku, gdy terrarium nie stoi w najciemniejszym kącie pomieszczenia, do oświetlenia latem w zupełności wystarczy światło dzienne. Warto jednak pomyśleć o sztucznym oświetlaniu terrarium z powodów estetycznych lub jeśli do terrarium wpada zbyt mało światła, a także zimą, kiedy dzień jest zbyt krótki.
Do oświetlenia najlepiej użyć zwykłej żarówki o małej mocy (niezbyt jasnej), umieszczonej na zewnątrz terrarium, lub też żarówki energooszczędnej czy zwykłej świetlówki umieszczonej wewnątrz. Nie zaleca się umieszczania zwykłej żarówki wewnątrz terrarium, ponieważ nie zabezpieczona może być źródłem oparzeń oraz wysusza mocno powietrze. Jeśli ogrzewamy terrarium od spodu, żarówka energooszczędna lub świetlówka w zupełności wystarczą.
Świetlówki emitujące promieniowanie UVB są zbędne w terrarium z pytonem królewskim.
Podłoże
Na podłoże do terrarium z pytonem królewskim nadają się przeróżne materiały. Przy wyborze należy się kierować estetyką, stopniem utrzymania czystości i bezpieczeństwem węża.
Najbardziej estetycznie wyglądające, a jednocześnie bezpieczne dla węża, są podłoża naturalne, jak na przykład podłoże kokosowe (sprzedawane w formie sprasowanej), mech, kora drzew liściastych, torf, itd… lub też mieszanka kilku z wymienionych. Podłoża tego typu łatwo jest sprzątnąć w miejscu załatwienia się węża.
Mniej estetyczne, ale tanie i łatwe w sprzątaniu i wymianie, są trociny. Jeśli używamy trocin, najlepiej szukać odpylonych, grubszych, czyli zazwyczaj nie najtańszych. Należy unikać trocin cedrowych i sosnowych, gdyż są one toksyczne dla zwierząt.
Podobnymi cechami co trociny (dostępność i łatwość w sprzątaniu, ale mała estetyczność) odznacza się pocięty papier z niszczarki, pod warunkiem, że jest jak najmniej zadrukowany.
Jeśli nie zależy nam na estetyce, a na zachowaniu czystości i sterylności – możemy użyć jako podłoża ręczników papierowych. Mają one jednak tą wadę, że w przypadku zabrudzenia trzeba wymienić całe „podłoże”. Drugą wadą jest przesadnie wysoka chłonność – jeśli ręcznik zawinie się i choć na milimetr zanurzy w misce z wodą, wyciągnie z niej tyle wody, że całe dno pojemnika jest mokre.
Podłoża, których należy za wszelką cenę unikać, to przede wszystkim wspomniane wyżej trociny cedrowe i sosnowe, oraz piasek (nawet jeśli na opakowaniu jest napisane że to piasek dla gadów). Piasek jest irytujący dla skóry i błon śluzowych zwierzęcia, a także powoduje zatkanie przewodu pokarmowego, kiedy zostanie połknięty.
Kryjówki
Kryjówki to absolutnie niezbędny element wyposażenia terrarium pytona królewskiego. Jeśli regius nie będzie mógł się schować kiedy przyjdzie mu na to ochota (czyli często cały dzień), będzie zestresowany i nie będzie chciał przyjmować pokarmu.
Ideałem jest, jeśli pyton będzie miał do wyboru przynajmniej dwie kryjówki – jedną w miejscu o wyższej temperaturze, a drugą o niższej. Wtedy będzie mógł wybrać taką temperaturę, jaka mu w danej chwili odpowiada. Jeśli wąż musi wybierać między bezpieczeństwem (chłodna kryjówka) a odpowiednią temperaturą (otwarta przestrzeń pod żarówką), ZAWSZE wybierze bezpieczeństwo.
Najlepsza kryjówka jest:
* ciężka – tak żeby wąż nie przesuwał jej wchodząc do środka czy zmieniając w środku pozycję, oraz nie podnosił jej do góry; może być lekka tylko pod warunkiem, że będzie miała dno, dzięki czemu ciężar regiusa będzie utrzymywał ją w miejscu
* ciasna – najlepiej żeby pyton dotykał przynajmniej trzech ścianek swoim ciałem
* ciemna
* otwarta tylko z jednej strony
* wilgotna – z umieszczonym wewnątrz lekko (lekko!) wilgotnym mchem czy ręcznikiem papierowym
* okrągła lub kwadratowa (regius zwykle zwija się w kulę w kryjówce – nie lubi być rozciągnięty)
Na kryjówki nadają się różne przedmioty spełniające powyższe warunki, np. odwrócone doniczki gliniane, plastikowe czy kartonowe pudełka z dnem, drewniane „domki”, rurki korkowe czy kartonowe (pod warunkiem, że jedna strona jest stale zasłonięta, np. przytyka do ściany terrarium), dla maluchów łupiny orzecha kokosowego, itp. Najlepiej wybierać takie przedmioty, które łatwo jest czyścić lub wymieniać zabrudzone na nowe.
Basen
Pytony królewskie rzadko zanurzają się w wodzie, więc miska ze świeżą wodą choć niezbędna, nie musi być duża. Służy ona głównie jako źródło wody do picia oraz pomaga utrzymać ogólną wilgotność w terrarium.
Jeśli regius podejrzanie długo siedzi zanurzony w basenie najczęściej oznacza to, że jest chory lub ma pasożyty, wewnętrzne lub zewnętrzne. Regusy zwykle nie moczą się w wodzie przed zrzuceniem wylinki.
Żeby zwiększyć wilgotność w zbyt suchym terrarium (gdy wąż ma problemy ze zrzuceniem wylinki w całości), basen z wodą należy ustawić bezpośrednio nad elementem grzewczym. To podgrzewa wodę i zwiększa parowanie.
Pozostałe wyposażenie
Gałęzie, konary, korzenie – nie są konieczne. Bywa, że regius wspina się jeśli zapewni mu się taką możliwość, ale jest to gatunek typowo naziemny i wspinaczki często kończą się upadkiem, co może powodować urazy. Wspinanie nie jest regiusom potrzebne do szczęścia.
Płaty kory, kamienie, szyszki, itp. – po odpowiedniej dezynfekcji mogą posłużyć jako dekoracja oraz ewentualnie pomagać w zrzuceniu wylinki, jednak nie są niezbędne.
Rośliny – jeśli chcemy mieć w terrarium z pytonem królewskim rośliny, najlepiej zdecydować się na sztuczne. Ciężki wąż, jakim jest regius, będzie żywe rośliny niszczył.
Zabezpieczanie terrarium
Terrarium należy zabezpieczyć przed ucieczką węża oraz przed otwarciem przez osoby niepowołane. W tym celu dobrze jest zamontować na drzwiczkach niewielki zamek i pamiętać o jego zamykaniu.
Aby wąż z terrarium nie uciekł, trzeba dokładnie prześledzić wszystkie możliwe otwory w ścianach i suficie. Węże potrafią się wcisnąć w najmniejsze możliwe dziury, dlatego ilość i wielkość dziur i szpar należy zredukować do minimum.
Zaleca się unikanie plastikowej siatki jako wentylacji, ponieważ były przypadki, że wąż tak długo naciskał psykiem na taką siatkę, aż przebił ją na wylot.
W przypadku drzwiczek przesuwanych (na prowadnicach) zawsze trzeba pamiętać o dosuwaniu ich do samej ściany oraz wydłubywaniu ewentualnego podłoża czy kamyczków z prowadnic. Ideałem jest, jeśli po bokach przykleimy pionowo dodatkowe prowadnice, w które wchodzić będą szyby przy zamykaniu (taki system nie zostawia szpar między szybą a ścianą).
Jeśli drzwi terrarium są na zawiasach przyklejonych silikonem do szkła, co jakiś czas należy sprawdzać zawiasy, ponieważ lubią się one odklejać. Tak samo traktujemy wentylację, jeżeli przyklejona jest od zewnątrz.
Opracowanie
Karolina Z.
Liczba wyświetleń: 258