Nazwa łacińska: Python reticulatus
Nazwa polska: Pyton siatkowany
Status prawny: Gatunek zaliczany do II zał.Cites. Podlega rejestracji.
Aktywność
: nocna
Temperament: Na wolności pytony te są bardzo agresywne, w niewoli młode osobniki często są kąśliwe lecz z biegiem czasu większość staje się spokojna i uległa.
Temperatura
: 27-32°C
Wilgotność
: 70-80%
Minimalna wielkość terrarium dla pojedynczego osobnika: 180x90x45
Rodzaj spożywanego pokarmu: myszy, szczury, kury, świnki morskie, króliki, owce, chomiki itp.
Suplementacja: wszystkie potrzebne składniki odżywcze do prawidłowego rozwijania się są w pokarmie który spożywa.
Poziom trudności: Gatunek dla średnio doświadczonych hodowców. Osiąga wielkie rozmiary, czasem może przejawiać agresję, potrzebuje dużo pokarmu więc dużo wydala.
Polska i łacińska nazwa gatunku pochodzi od przypominających siatkę wzorów na jego ciele.
Uważany za najdłuższego węża na świecie pyton siatkowany zamieszkuje wilgotne lasy deszczowe południowo-wschodniej Azji.
Prowadzi skryty żywot, doskonale zakamuflowany wśród leśnej roślinności.
Czasem zdarza mu się zabłąkać do wiosek lub na peryferie dużych miast, najprawdopodobniej zwabionemu obfitością szczurów i domowych zwierząt.
Należy do niewielu węży, które mogą pożreć człowieka, choć tego typu przypadki są niezmiernie rzadkie.
Szeroka głowa i ogromny pysk umożliwiają mu połknięcie wielkiej zdobyczy, czyniąc z niego niezwykle skutecznego myśliwego.
Długie i zakrzywione zęby sprawiają, że schwytanej ofierze rzadko udaje się uwolnić z morderczego uchwytu.
Zagrożenia / ochrona gatunku: Nie jest sklasyfikowany w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Wygląd
W hodowli średnia długość samic to 5-5,5m, bardzo często przebijają 6m. Samce są krótsze oraz szczuplejsze.
Rekordowy osobnik mierzył ok 10,20m i ważył 145kg, pochodził z populacji sulawesi/makasar.
Występowanie
Cała południowo-wschodnia Azja, południowa Birma, Archipelag Malajski, Filipiny.
Podgatunki
Pyton siatkowy posiada 3 podgatunki: – Python reticulatus reticulatus – forma nominalna występująca na stałym lądzie lub dużych wyspach typu: Java, Makasar, Sumatra, Borneo. Największe osobniki pytonów siatkowych pochodzą właśnie z tego podgatunku. -Python reticulatus jampeanus – osobniki tego podgatunku żyją na mniejszych wysepkach Azji południowo-wschodniej jak np. Kayuadi, tanahjampea itp. Osobniki tego podgatunku osiągają znacznie mniejsze rozmiary niż ich kuzyni z podgatunku nominalnego. Często określane jako „Dwarf” -Python reticulatus saputrai – podgatunek ten charakteryzuje się także mniejszą wielkoscią niż P.r.r. Pochodzi z wysp Selayar. Osobniki określane jako „Super Dwarf” to osobniki pochodzące głównie z wysp Madu/Kaloatoa. Maksymalna długość takich pytonów wynosi 220-260cm, dojrzałość płciową uzyskują już przy osiągnięciu 2000g masy.
Wygląd
Ubarwienie grzbietu w kolorze żółtym, ceglastoczerwonym lub oliwkowobrązowym z ciemnobrązowymi lub czarnymi zygzakowatymi liniami, które wzajemnie krzyżują się tworząc deseń w formie sieci z oczkami.
Są również dostępne w różnych formach barwnych min. Piebald, Albino.
Ogrzewanie
Zbiornik można ogrzewać np. żarówkami/halogenami, promiennikami ceramicznymi, matami lub kablami grzejnymi.
Rodzaj źródła ciepła jest nieistotny dopóki w terrarium będzie panować odpowiednia temperatura.
Należy pamiętać że każde źródło ciepła powinno być odpowiednio zabezpieczone!
Dymorfizm płciowy
Płeć można określić za pomocą sondowania lub wyciskania. Samice są masywniejsze, znacznie większe od samców. Posiadają także krótszy ogon i mniejsze pazury odbytowe.
Rozmnażanie
Dojrzałość płciową osiągają w wieku od 18 miesięcy do 4 lat. Gody odbywają się od listopada do marca. Zalecane jest w tym okresie ograniczenie karmienia, jak i lekkie obniżenie temperatury związane ze skróceniem cyklu dobowego o 2-3h. Do rozrodu dopuszczamy tylko osobniki silne, zdrowe o odpowiedniej wielkości samice ponad 3m, samce około 2 m. Młode pytoniki siatkowe mierzą w granicach 70 cm , po pierwszej wylince są w stanie przyjmować samodzielnie pokarm na który składać się mogą dorosłe myszy. Początkowo bywają jak wszystkie noworodki stosunkowo kąśliwe. Młode rosną w gigantycznym tempie.
Składanie i inkubacja jaj:
Samica w okresie ciąży trwającym nawet 88dni nie pobiera pokarmu. Przy sprzyjających warunkach w terrarium pozwalamy samicy na wysiadywanie jaj. W innych przypadkach przenosimy do inkubatora. Liczebność jaj sięgać może 100szt. Optymalna temperatura inkubacji jaj wynosi 31-32°C.
Ciekawostki
1. Po słynnym wybuchu wulkanu na wyspie Krakatau w 1888r. który całkowicie zniszczył życie na tej wyspie, pierwszymi zwierzętami, które ponownie ją zasiedliły były właśnie Pytony siatkowane które przypłynęły prawdopodobnie z Jawy bądź Sumatry.
2. Z relacji podróżników z końca XIX w. wynika że w samym Bangkoku można było znaleźć Pytony siatkowe w zakamarkach wielu domów a także w pałacach książęcych.
3. We wczesnych latach 20. minionego stulecia miał miejsce wypadek w którym 14 letni malezyjski chłopiec został zabity i prawdopodobnie pożarty przez dużego osobnika P. reticulatus. Wypadek miał miejsce na wyspie Salebabu
4. Pierwszą odmianą barwną Pytona siatkowego była odmiana „Tiger” wyhodowana już w 1992 przez Karla Hermanna.
Uwagi
Jest to wielki i silny wąż który może przyprawić kłopoty nawet bardzo doświadczonym hodowcom. Przy masie 70 a nawet 100 kilogramów jest kilkukrotnie silniejszy od zdrowego człowieka i stanowi realne zagrożenia dla zdrowa a nawet życia człowieka. Do tego pięknego i zadziwiającego stworzenia należy się wielki szacunek.
Opracowanie
Opracował Retic1997 na podstawie:
Włodzimierz Juszczyk „Mały Słownik Zoologiczny. Płazy i Gady”
Chris Mattison „Atlas Węży”
http://www.medianauka.pl/pyton-siatkowy
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pyton_siatkowy
http://terrarium.com.pl/zobacz/python-reticulatus-pyton-siatkowany-491.html
http://bamboozoo.weebly.com/feature-reticulated-python.html
terrarium.pl
redtailboa.net
filaretic.com
oraz własnych doświadczeń i doświadczeń zaprzyjaźnionych terrarystów.
Liczba wyświetleń: 185